Gülücüklerin müze açtırır kalbimin doruklarına
Çünkü içimde sakladım her gülüşünü eyvah
Sevgimizin antik çağı kemanla dalgalanır
Yankılanır yüzün durgun göllerde nota nota
Bu olayı Heredot kayda alır
Binalar ardında erirken insanlık bozulur
Sen içimde ufalanıp tekrar yeşeriyorsun
Bankalar, marketler, otogarlar
Hiç beklenmedik değil
Cafelerde ıssız kahveler istemek ihanet tabiata
Sen gıdıklayan refleks, meraklandıran yaşamı
Ellerinde güz yaprakları; fanatik çöller doğuruyorsun ellerime
Ben aşamıyorum hiçbir seferinde kızgın toprakları
Sana kavuşmak da bitirir ama masalı
Ben hep gelişmede kalmak istiyorum
Hep olaylar olsun seninle daima hareket
Sakallarım ağardığında geçmişe şükredecek bir sebep
Varlığın bana doğanın bir konseri
Aynı anda bakmak denizlere dalmak en diplere beraber
Yolda aniden bakışmak çarpmak yanlışlıkla akşamları beraber serinlemek
Zamanın kısır şölenleridir mutluluk hep kısadır pimi çekilecek
