İnsan, düşününce…

Yılandan hallice

Söker atar

Derisini, mazisini

Her doğumundan önce.

Sonra bir kere daha

Zamanı gelince...


Bir kere daha


Bir kere daha


Sonsuz bir sürünme ve döngü içinde

Toprağın kucağına batar da çıkar.