Soğuk bir kış günü ısınmak için sobaya sokulmuş, ellerini ısıtan çocuk olarak kalsam, yaşasam o anı hiç bitmese


Gözlerindeki o ışıldayan yaş olsam, aksam mutluluğa

Ellerindeki sıcaklık olsam hissetsem bedenimde

Düşüncelerindeki masumluk olsam dönsem özüme

Uyusam saatlerce, görmeden, duymadan, hissetmeden dalsam karanlıklara,

Bitse bu yalnızlık duygusu, gömülse o ana


Biliyorum zaman acımasız bir dost gibi

Senden uzak, sana yakın, sana düşman, sana dost

Dilek kuyusuna atılmış para gibi kaybolan fakat tebessümle, hüzünle hatırlanan.

Hatırlamak istiyorum

Siliniyor düşünceler habersiz

Unutmaya çalışıyor beynim, boş ver diyor gereksiz

Sobanın içinde kalan son kıvılcım gibi direniyor kalbim, dayan bırakma diye.

Soruyor çaresi var mıdır geçmişe özlemin, nefretin, yarım kalan sözlerin, aşkların

Kapatıyorum gözlerimi yaşamak için anı

Uyanıyorum yalnızlığa, hüzne, hasrete, pişmanlığa gebe…