İçinden çıkılmayan bir döngünün ana vatanındayız... Çıkış yolu yok, arayan da kalmadı artık, sanırım alıştık. "Aşağılık insanoğlu her şeye alışır." diyor yazar. Doğrulmaya yeltenmekten bile uzağız şimdi, kapıyı çalmaya bile kalkmıyor kolum, açmazlar biliyorum.
Evime giremiyorum geceleri, üşüyorum, mütemadiyen üşüyorum sabahları. Dağılıyorum, bu şehir dağıtıyor beni. Peki, kapıyı çalamayan kolum direnişi mi çalacak?
