Cayan zamanların dinletisi 

mırıldanıyor kulaklarıma şarkı misali

iç çekişlerden ev yaptım sığınak diye

tekrarladım 

tekrarlandım 

yazgıma yazdım,

her doğuştan sona varan döngüyü

beklentilere yüz çevirdim

ol deyince oluveren o kudretli ilahi ışığı 

çoktan yitirdim


Örs diye sanıldığımdan solumdan dövüldüm

terk etti hissiyat

ve uzuvlarıma zerk edildi hasiyet

ne zamanın getirdiği ihtilal 

ne de inkılap

sonu zürriyetsiz bir ölümdü yakışan

taş bağladım karnıma 

yürüdüm yerle yeksan sona