Bugün dolunay doğduysa göz deminde...
Bilirim ki uzak yakın bir yerde bir kalbe sızı oldum demektir.
Can ne zaman bulutlara sarsa uzak kentlerde ismimi
Gökyüzü dolunay gibi eşsiz, sessiz bekler dileklerini...
Işık ışık gülse...
Bir keşke dediğini duyar gibi olsam ne zaman
Gönderir rüzgar buluttan gözyaşıma bir ılık tebessüm...
Ya da sakar hallerimden birini anımsasa ne zaman...
O an bir yıldıza göz kırpar dolunay
Bir baksam perdeyi aralayıp baktığın dolunay...
Matem sevince sarılırdı belki sımsıkı can gibi...
Bir küçük damla düştü burnumun ucuna...
Ne o, veda cümlesine ramak mı var yine?
Bir cümlenin ilk hecesi gibi sarılacak mıyız şimdi yine...
Dargınım sana mı diyeceğiz, son geceye sessiz kalarak yalan yanlış,
Dolunay,
Sen gittiğin zaman esiriyim yıldızların
Bitmek bilmez matem istilalarına...
Gel... Bir sen aydınlat ki gölgeler korkmasın kendinden...
Dünya korkmasın sabahı beklerken...
