Okuya okuya mı şair olunur delikanlı

Yoksa okuna okuna mı

Akşamları bekliyorum, sabaha ulaşmak için

Ve sana ısmarladığım tabanları dinliyorum geceleri

Hızla her şey, büyük bir hızla

bu korkunç

Küçük geldiğinde yenisini versin diliyorum tanrı

Keşke sana eşit bir dünya ısmarlayabilsem

Fakat huyunu kestiremiyorum tanrının

Sanki koynumda büyütmüşüm gibi konuşup duruyorum onunla

Duyuyorsa amenna 

-biliyorsun ki hiç sanmıyorum-


Ama sana sardım yüreğimi ve seni bildim

Dedim tanrım, yürek kabına işte böyle sığmazmış

Dedim, ol demişsin ve işlemişsin bağrıma bu şefkati

Ne duydum onu ne de işittim

Huyunu bilmiyordum, bir boşluğu deştim


Haydi! Sen topla boşluklardan bu cahil cesaretimi

Yorgun eklemlerin dökülsün dizlerinden

Eteğime toplansın ki hesabını soracağım

Artık hiç şansı yok, inan

Duyana dek bağıracağım



İnadımı al, inadını ver 

-neyse ki bazen eşitiz-

Öyleyse

Uçarılığımı al, hakikati ver 

Dünya sancına ortak olacağım senin