Dört mevsime sığdı olan biten
Kendimi bir şey sandım
Kış gözlerim ateş saçtı kibrine
Ateş bastı geceyi
Yaz ellerimin
Tırnakları kırıldı gururunu tırmalarken
Parmaklarım dondu
Kadehte şarap
Radyoda nocturne
On altılık bir notanın
Ardından koşarken sen
Nefes sandım
Çiçek sandım
Bir şey sandım kendimi
Sonbahar kalbim kurudu fakirliğine
Yaprak sandım
Yanında sandım
Seninim sandım
İlkbahar saçlarım kırıldı sonra
Kendimi bir şey sandım
Her şeyin gibi
Ömrün gibi
Bana yaşıyorsun sandım
Ve üçüncü kış
Durdu dünya
Kendimi bir şey sandım
Dört mevsime sığdık sandım
Aşk akıllı durmadı
Kimseye aldırmadan süregelen
Yanlış olduğunu bildiğim
İnancım sandım