Dört mevsime sığdı olan biten

Kendimi bir şey sandım

Kış gözlerim ateş saçtı kibrine

Ateş bastı geceyi


Yaz ellerimin

Tırnakları kırıldı gururunu tırmalarken

Parmaklarım dondu

Kadehte şarap

Radyoda nocturne

On altılık bir notanın

Ardından koşarken sen

Nefes sandım

Çiçek sandım

Bir şey sandım kendimi


Sonbahar kalbim kurudu fakirliğine

Yaprak sandım

Yanında sandım

Seninim sandım


İlkbahar saçlarım kırıldı sonra

Kendimi bir şey sandım

Her şeyin gibi

Ömrün gibi

Bana yaşıyorsun sandım


Ve üçüncü kış

Durdu dünya

Kendimi bir şey sandım

Dört mevsime sığdık sandım

Aşk akıllı durmadı

Kimseye aldırmadan süregelen

Yanlış olduğunu bildiğim

İnancım sandım