şimdi seni düşlemek var
bir adliye duvarının tuğlasında
yollar kalabalık, sen yoksun aralarında
yine de varmak dersen, dört satır
bir de toprak içre, kalk gel
korkma sana değil bu sitem
sana değil dökülen yaprak bu aralık
sana değil adliye duvarının tuğlası
bana
düşleri kelepçelenmiş bana bu arnavut kaldırımı
yine de varmak dersen, dört satır
bir de toprak içre, kalk gel
şu aralık kuşlarının tüyleri
ve küfürleri falcı karıların
sana değil bu havanın kapalılığı
yine de varmak dersen, dört satır
bir de toprak içre, kalk gel
kalk gel şu dilime yapışan demir kaşık
kırılan kalbim kalk gel
şimdi siyah beyaz bir taraftar atkısında umutlarım, patlamanın ortasında
bir ormanın ucundayım karanlık
gözlerim yolda
bu da sana değil
sana değil dökülen dikenleri aralık ağacımın
sana değil adliye duvarının tuğlası
bana
gözleri mıhlanmış bana arnavut kaldırımı
yine de varmak dersen, dört satır
bir de toprak içre, kalk gel
