Birinden alman gereken mesajı alınca o hayatından gidermiş sanırım. En yakın dostunla her ne kadar bilgi paylaşımı yapsan da birbirinizi bırakmamanızın sebebi sevgiymiş. Sen bana saflığı ve gerçekliği öğreten tek kişisin, seni kaybetmek kabuğundan ayrılan kaplumbağa kadar çaresiz hissetmeye sebebiyet verir. Tüm kaygım, endişem seni kaybetmeye yönelik. Bu durumda kendime neden seni kaybetmem gerektiğini sorsam da alacağım tek cevap senden önceki hayatımda kaybettiklerim olur. Sen diğerleri misin, sen kimsin ve hayatımdaki yerin ebedi mi geçici mi? Herkesin hayatındaki insanlar geçici olduğuna göre sen de mi geçicisin? Gerçekten bir kişiyi daha kaybetmeyi göze alabilir miyim? Beynimin sesli dünyası arasında seni görmezden gelmek bir gün gitmene sebep olur mu, gerçek dostluk bunu mu gerektirir?
