Doymak mı
Bilmiyorum doymayı
Milyarlarca nimet içinde
Aç kalıyorum
Koşmak mı
önümde beliren hedefe
Bırak koşmayı
Dizlerimde yürümeye derman bulamıyorum
En pis şeyler benim kaderim
En pis işlerde çalışırım
En pis kadınlarla gezinirim
Doymak mı bilmiyorum doymayı
Sekiz bacak kadınlı bacaklar arıyorum
Sekiz memeli kadınlar
Sekiz kırmızı sıcak ağızlı kadın
İstediğim yerde durmak
İstediğim yerde devam etmek
İstediğin yerde gitmek diyorum
Hiçbir zinciri sevmiyorum
Anne zinciri
Baba zinciri
Kardeş zinciri
Tüm zincirleri kırıyorum
Ben evini çok seven bir evsizim anne
Her yerde çok yaşadım hiçbir yerliyim
Kafam unuttuğum kadınlarla dolu
Kalemim elimde
Hangi nokta hangi hikayenin sonu
Bilmiyorum
Doymak mı
bilmiyorum doymayı
Gece yatağa aç giriyorum bunca nimetin içinde
Nefeslerim yetersiz ciğerlerim yaralı
Hastayım
Yorgunum ve yolsuzum
Anne
Anne diyorum karanlıklarda
Duymuyorlar
Ne annem beni buluyor ne sevdiğim o kadınlar
O kadar erkeğim ki yalnızlığım bile aynalı
O kadar erkeğim ki
Doymaklarım yamalı
Ben eşini çok seven
Bir bekarım
O yüzden bütün hayatları denedim
Hiçbir hayatı yaşamadım
Evime dönecektim
Yollarım yıkıldı
Hiçbir ev benim değil
ne de hiçbir kadın
Hiç kimsenin hiçbir şeyi değilim
Votkalarla yıkanmış yalnızlığım
Doymak mı
Bilmiyorum doymayı
Çocukluğum gençliğim ölümlü
Allahla bir aram vardı yıktılar
Kapattılar hesapları
Borçlu çıktım
Anne
Neredeyim ben
Neredeyim Allah
Neredeyim anne
Zincirleri kırdımdı
Boynumlar kırıldı
Doymak mı
Doymaklarım cebimde
Cehennem biletlerim
Dönüşsüz
Sekiz bacaklı
Sekiz ağızlı
Kadınların elinde
Kirlendi
Tüm masum umutlarım
Yaşanmayan sıcaklık kalmadı
Sabah havalandırilan evler gibi
Kendimden soğdum
