dün gece ikimizi küçük bi masaya oturttum hayalimde. gözlerinden gözlerime bir yol vardı. kaçırmadık uzunca bir süre, öyle derince baktım. sen sanki pişmandın. bu sadece bir hayal de olsa bi ara soluk almakta zorlandım.


bize dair ne varsa hatırladım. anlattın, anlattım. unutmak için çırpındığım ne varsa en dip köşelerden çekip çıkardık. saatler geçirdik orada. sonra ben öfkemi daha fazla tutamayıp ayaklandım.


o güzel sokağı adımlarken susmadın. duymayıp gitmek istedim, çok istedim ama yapamadım. çok geçmedi kendime yenildim, uzanıp boynuna sımsıkı sarıldım. bi süre bırakmadım.


çok emindim kendimden, senile ömrümün sonuna kadar karşılaşmayacak, günün birinde şans eseri denk gelsek bile asla konuşmayacaktım. cezanı öyle kesmiştim, sesim sözlerim de dahil olmak üzere her şeyimden mahrum kalacaktın, yaparım sandım. yapamadım. o kısacık zamanda ne yaptıysan bana, dün gece hayalimde bile yanından seni affederek ayrıldım.



31/07/23