Merhabalar dünya ben insan, en aciz olanından.

Güneş kadar cürmüm, kelebek kadar ömrüm var.

Küçüğüm ahmak, büyüğüm ahlaktan yoksundur.

Bu yüzden doğruya yanlış, yanlışa doğru gözüyle bakmam.


Merhabalar dünya ben hayvan, en suçsuz olanından.

Kum kadar günahım, galaksi kadar yararım var.

Faydalıyım insanoğluna, her türüm akıldan yoksundur da;

Biraz sevgi istediğimde neden bana tecavüz eder anlamam.


Merhabalar dünya ben doğa, en bereketli olanından.

Ben senim, sen de bensin ekosistemde yerimiz taht.

Canlıyı beslerim, nefes olurum onlara da;

İnsanoğlu neden beni yakar, yıkar, katleder anlamam.


Merhabalar dünya ben sema, en görkemli olanından.

Yeşil ve sarı güzelliğini süsleyen ben, mavi ve siyah.

Yukarının deniziyimdir, oksijeni tutarım insanoğluna da;

Onlar bana neden böyle zarar verir anlamam.


Merhabalar beşerler ben dünya, sizi ayakta tutan.

Sizse karadeliksiniz sanki, tüm güzelliğimi yutan.

Zararınız bana, zararınız günahsıza, en çok da kendinize.

Anlamadığım, bunu yapan da sizsiniz buna en çok da susan.


Aslında ne yaptıysanız zarar, ne yaptıysanız tuzak.

İnsan olanınız yetkisiz, yetkiliniz insanlıktan uzak.

İçinizde bölünmüşsünüz ırk diye, sorarım neden diye?

Ayrı ayrı diller konuşsanız da anadiliniz yalan.


Küçük dağlarımı hanginiz yarattı, söyleyin hanginiz ilah?

Yaşatmak için para lazım olur, öldürmek için silah.

Kendinizi düşündünüz tamam da peki geleceğinizi?

Size yeşil sunduğum rengimi neden yaparsınız siyah?


Siz benim rengime kanarsınız da, ben renginize kanmam.

Elim ayağım sizsiniz, yüzüme attığınızı ben almam.

İstediğiniz kadar büyüyün, istediğiniz kadar yaşayın da;

Unutmayın fanisiniz bense dünya, kimseye kalmam.