Bir monolog bırakıyorum buraya,
Hoş gerçi, dönüyor kelimelerim geri
Anlatıyorum anlatmasına ama
Yalnız ben, dinliyorum beni
Çok söyledim, çok anlattım ama nafile
Kulaklarınız tıkalı
Yoksa dilim mi yok?
Yok canım daha neler bak işte burada
Yalnızca siz duymak istemediniz
Yankı odasındasınız bile diyemedim size
Kendinizi bile duymamışsınızdır
Belki de ben yaşamayı bilmiyorumdur
Belki de tıkanınca kulaklar duyuluyordur
Kapanınca gözler görülüyordur
Dün farklı bir şey denedim o yüzden
Aldım içimdekini karşıma güzelce bir sohbet ettik
Ben anlattım o,
O anlattı ben dinledim
Çok kasma sal biraz dedi
Sen de çok lakayıtsın dedim
Orta yolda buluştuk
Merkezci olacakmışız
Ben anlattım ben dinledim
Ben beni dinledi
Şimdi ayıramıyorum
Benle beni
Haksız değilmişim, gerçekten bilmiyormuşum
Nasıl yaşanırmış
Nasıl uçulurmuş bir bulut gibi
Ama geç olsa da anladım,
Düş görmek için gözlerini kapatman lazımmış
