Umut suyun ağrısıdır
Gündüzleri çoğalır derdin
Beni affet geceden düştüm dün
Karanlık yerlerim ağrıyor
Sevinçse gelip bağdaş kurdu
Gözlerindeki filme
Hilesizdi sözün ve avcılığın mahir
Dolaşırdım sabahları cümlelerinde
Pektek s biliyordum ki bendim
Her telaffuz edişinde düşmemden
Sesin dolanırdı içimdeki ormanda
Kavga etmeye niyetli o ses tonunda
Bir başka yuva daha yapardı ağaçkakanlar
Saçların
Saçların evin tuğlası
İyi niyetin ustaydı
Sevgin dalaşırdı korkmaksızın
Ellerimdeki sızıya
Öfken onarırdı çatlaklarını hayatın
Kirpiklerinden nice kuşa yuva ördüm
Yüzünde sokakta sana ilişen tozlar
Ölüme çatardım bir an geciksen eve
Seni özlerdim vaktinde de gelsen
Benzetirdim seni maviye en çok
Gözlerimi sana boyar giderdim
Abartırdım dudaklarını
Tadını unutmam bundan
Hayatın
Di-li geçmiş zamana aldırma
Dolunayda inecek var diye
Rüzgarı kandıran da sendin
Uçurtmaların turuncuydu
Vedalaşmalarda gri giyerdin
Aldırma sen bana
Silüeti tamamlıyorum
Geceleri uç uca bağladım
Bu kez düşmeden
Geleceğim sana
