Kendimize mütemadiyen bir yer edinmeye çalışıyormuş gibi bir halimiz yok mu? Kainatta varoluşumuzun idrakine varma çabamız, yaratılışımızı anlamlandırma gayretimiz ve de aklımızda olduğu kadar kalbimizde de yer edinen sorulara yanıt bulma azmimiz... Tam da her defasında karşımıza çıkan şeylerin biraz olsun üstüne gitme ya da bir başka deyişle iç yüzünü öğrenme isteğimizle "insan" olmuyor muyuz? Her seferinde bir şeyleri bir nebze dahi olsun tanımak, aramak ve de bulmak için uğraşmıyor muyuz? Bir şeylerin ardından gitmek, belli başlı soruların peşi sıra yol almak ve elde ettiğimiz yanıtlar, vardığımız kanılar/yargılar ışığında kendimizce bir kimlik inşa etmek adına hareket etmiyor muyuz? Sahi, yoksa benim kafamda kurduğum başka bir dünya mı bu, yoksa cidden çok ufak da olsa merak, hayret ve en önemlisi de farkındalığımızı devreye sokmak uğruna birkaç adım atmıyor muyuz? Yani, minik bir kıpırtı bile sevk etmiyor mu bizi konumumuzu tespit etmek için kafa yormaya? Nerede olduğumuzu bilmek istemiyor muyuz yoksa?
