çok az sonra geçeceğim zamanın ötesine 

ihmal edilmiş yaratımlar bile beğendim 

kimsenin bilmediği öteki dehlizlerden

yok yere bir canavar zımparasına yatırmış köhne sevinçlerimi

o budadıkça peydahladım bikarar 

artık bu leşler düşsel değil

içimdeki sesler kararsız değil

ya eksiktim ya fazla

nereme kadar geldi!


teessüf


bak, geçmiş avuntuda!

bak, ağlak yarın!


teessüf


yitik tabutumun gümbürtüsünde

salıverdim zamandan azade giydiğim bütün hükümleri

körpe bedenimi

açığa vurdum karanlığı

sonra duydular

sonra duydular 

bu ağırlığın sesini 


uzak yoldan geldim, bu ganimet benim

ihmal edilmiş yaratımlar

delip deştim

onlar istedi ben üleştirdim

 

berisine koyamıyorum pekala kurtulamadım 

bulanıklığımı önce kendimden sakındım 

benli bensiz söylenebilecek birkaç kelime 

mesuliyet kabul etmez hiçbir fitne 

ücra bir köşede bile 

artık her şey ücretli.