Diş çektirmeye gittiğim hastanede
Bazen hayatı dış çektirdiğim gün gibi yaşıyorum
Her dişim çıktığında annem gizlendi gözyaşımı
Ellerinin sıcaklığı bulaşırdı, iyileşirdim
Ve her dişim çıktığında çocukluğum eksilirdi ,ağlardım
Ve bu acıyı annem de dindiremezdi
Her çıkan dişimi saklardım yastık altına
Annem de altın saklardı aslında
Neden değeri olmazdı çıkan dişlerimin
Çocukluğumun cesediydi onlar
Onlardan müze yaptım kalbime, sakladım
Ve bir gün biri gelirse kalbime
Görürsem gözlerindeki çocuğu
Arkadaş olurduk belki de
Kalbimdeki ceset canlanırdı yeniden
Ve bedenim yok olursa aniden
Çıkmaz çocukluğumun izleri kalbimden
