Artık emsalim
Zevkimin artıklarından
Tutumlu bir çöplükte.
Hayatın rengini
Ayrık bakışlarda
Hiç böyle sezmedim.
Bakma sen bilmezden geldiğime
Tuttuğum her nefesin bedelini
Dalgalanan ağrılarla ödedim.
Pusuya düşürüldüğüm uykunun
Her bir uğultusu
Kulağımdan dudaklarıma
Kervan gibi dizilse
Yönümü seçemem.
Üflesem kabarır, taşar her öfke
Ya da şiir olur ağar mı dersin
Göğsümden yeşeren
Sızı bahar kibarlığında...
Yerine getirilen her söz
Bir yeni dönüş demek dünyaya.
Artık emsalin,
Gökteki kuşların ruhuma verdiği
Dingin bir renkti.
Andırarak çavdar çiçeklerini
Bereketin içinde filiz verir,
Çalışmaya korkutur tüm işçilerimi.
05.03.2020
