Aziz Nesin'in bi' sözü vardı: "Yatağına yatınca yüreğinin sesinden uyuyamıyorsan anla ki yalnızsın." Her uyuyamadığım an bu sözler aklımdan geçiyor ve o kadar çok düşünüyorum ki. Bazen kendimi avutuyorum bazense kendimi suçluyorum diğer yandan. Tanrı, size istediğiniz insanları değil ihtiyacınız olan insanları verir. Öyle ki bu insanlar size yardım edecek, sizi incitecek, size acı verecek, sizi terk edecek, sizi sevecek ve olmanız gereken insan olabilmenizi sağlayacak diye bi' şeylerle kendimi teselli ediyorum. Hep gülümsediğim için, insanlar gülsün diye şaka yaptığım için çok mutluymuş gibi görünüyorum. O yüzden yalnız kalınca kendi kendime kalıyorum. En çok ihtiyaç duyduğum kimseye...