uzunca bir gece
bu defa gün ışığı yok farazi olarak
tüm beklentimle karnım tok
endişe çünkü yük olur
taşıyabileceğimden ağır
eğer koruyabileceksen beni
lütfen avazın çıktığı kadar bağır
ben yapamıyorum
sesimi yükseltemiyorum
elimi uzatamıyorum
temas da bir rüyaya hapis
belki daha önce gördüğün tüm ilgi pis ama
ben izini sürüyordum saf ve temiz
geldim
bu neredeyse yeni bir olay
ne inanması kolay
ne de uzak kalmak mümkün artık
kağıttan gemilerimi suya bıraktık
ya battık ya çıktık
bu duygumdan mühim olmayacak
sana korkum bakî kalacak
endişe çünkü halen ağır bir yük
senin beni sevmediğini düşünmek kadar ağır
beni arzulamayacağından korkmak kadar ağır
eğer beni özgür kılmak istiyorsan
sen de avazın çıktığı kadar bağır
ötesi berisi yokmuş gibi
ben ağlarken gülüyormuş gibi
seviyorum ama sen…
