Kaldığın son yeri hatırlamaya zorladığın sıkılmış çene,

En çok da seni yorduk tüm geceler boyu,

Hatta nice gündüzler bile.


Kendimin farkında değilken,

Ne olduğunu anlayamadığım yok oluş döngüleri,

Sırası gelen yıkacak tüm kararları.


Bu karanlık kararsızlık

Sonu gelmeyen iştahla

Hep diğer dala

Atlama arzusunda.


Tüm ormanı kuş bakışı geçerken

Seyrettiğim garip ağaçlar mahvetti beni,

Bir sonrakine atlayacak kuvveti

Toplayarak nereye kadar ilerleyeceğim ki.


Lanetlenmiş aynalara tutsak kalmak istemiyorum.