Ernest Becker (27 Eylül 1924 - 6 Mart 1974)


Amerikalı bir kültürel antropolog ve 1974 Pulitzer Ödüllü The Denial of Death kitabının yazarı.


Springfield, Massachusetts'te Yahudi göçmen bir anne babanın çocuğu olarak dünyaya geldi. II. Dünya Savaşı sırasında piyadede hizmet vererek bir Nazi toplama kampının kurtarılmasına yardım etti. Ardından New York'taki Syracuse Üniversitesi'ne girdi. Mezun olduktan sonra Paris'teki ABD Büyükelçiliği'nde memurluğa başladı. 30'lu yaşlarının başında, kültürel antropoloji alanında yüksek lisans eğitimi almak için Syracuse Üniversitesi'ne döndü ve doktorasını 1960'da tamamladı.


Kendisi olmamak, başkalarının içine sıkışmış, güvenli bir sosyal ve kültürel yükümlülükler ve görevler çerçevesine gömülü olarak yaşamak daha evladır.


Becker kariyerine profesör ve yazar olarak devam etti. Ancak çalıştığı üniversitelerde sıklıkla problem yaşadı. İstifa etti veya atıldı. Çalıştığı son üniversitede de Vietnam Savaşı karşıtı gösteriler düzenleyen öğrencilere destek verince atıldı.


Emerson'un istediği gibi kendimize güvenebilirsek tek başımıza yeterli olabiliriz. Eğer bu güveni duygusal manada etkilemezsek çevremizde kaç kişi ölürse ölsün çoğumuz tüm gücümüzle hayatta kalmak için mücadele edebiliriz.


1969'da Becker, akademik yaşamının geri kalan yıllarını geçireceği British Columbia, Vancouver'daki Simon Fraser Üniversitesi'nde profesörlüğe başladı. Sonraki beş yıl boyunca 1974 Pulitzer ödüllü eseri Ölümü İnkar'ı yazdı.


Modern insan bilinçsizce içer ve sarhoş olur ya da zamanını alışverişte harcar, ikisi aynı şeydir. Çünkü bilinç, kültürün artık sağlayamadığı, toplumun insanın unutmasına yardım edemediği kahramanca adanma türlerini gerektirir.


Hiçbir meslektaşı Becker'ı sevmedi. Çünkü hiçbiri onun gibi etkileyici ders anlatamıyor ve bütün öğrencilerinin dikkatini çekemiyordu. Antropoloji dersi vermesine rağmen birçok farklı disiplinden bilgiler aktarıyordu. Tiyatro yapar gibi dersi anlattığı da oluyordu, Shakespeare'dan alıntılarla dersini süslüyordu. Psikiyatri bilimini sıklıkla yerden yere vururdu.


İnsan tam anlamıyla ikiye bölünmüştür: Kendi dikkat çekici benzersizliğine dair bir farkındalığa sahiptir, böylece yüce bir görkemle doğadan ayrışır ancak yine de körü körüne ve ahmakça toprağın altına girerek çürür ve sonsuza dek yok olur. Bu ikilemle yüzleşmek ve onunla birlikte yaşamak zorunda olmak dehşet vericidir.


1972'de Ernest Becker'a kolon kanseri teşhisi kondu. İki yıl sonra, 6 Mart 1974'te, British Columbia, Burnaby'de 49 yaşında vefat etti. Ölümünden kısa bir süre önce, Ölümü İnkar yayınlandı.


İnsanın bu dünyadaki trajedisi, kaçınılmaz ölümlülüğünün farkında olarak yaşamasıdır. Boynumuzda ölüm fermanımızla doğar ve zaman içinde sevdiğimiz insanların ölümüne tanık oluruz. Kimileyin de ölümden saklanmakla ondan korunacağımızı sanırız, onu yadsır ve görmezden gelirsek sanki bizim semtimize uğramayacak zannederiz.


Yazdığı 9 kitap olsa da dilimizde çevrili olan tek kitabı Ölümü İnkar.


Kitabı okuyamıyorum. Çünkü psikolojimi; uçan tekmeler, sert yumruklar ve tersinden tokatlarla dövdü. Mola vere vere, bölüm bölüm okumaya çalışarak bir yıldan daha uzun süredir bitirmeye çalışıyorum. Yani kitaba başlamaya niyetliyseniz size baştan söylemiş olayım. Ben kitabı okumamanızı öneriyorum. Psikolojiniz bozulacak...



İnternet sitesi: https://ernestbecker.org/





Yazan: Abdullah Furkan Doğan