Sevdayı çağıran düzlüklerde 

Papatyalar devşiren kederli ellerin


Toprağa benziyoruz

İşlendikce usta ellerle bir aşk büyüyor yüreğimizde


Kuşlar geçiyor üstümüzden

Sağıyor maviyi avuçlarımıza 


Bir avlu kalıyor sonra bize 

Ve 

Eşik de eksilmiş bir ayakkabının hüznü.