Ayyaş ruhlu serseri,
Bir kadının eseri,
Aylar yıllar geçerde,
Aşk içmeyi bırakmaz,
Ayyaş ruhlu serseri.
Kaldırımlar da sersefil,
Karlar yağar,
Yağmur akar,
Geceler perperişan
Ruhun yakar,
Zehri aşk sanır da
Ruhunu satar,
Aptal ruhsuz serseri.
Ruhun satmış serseri,
Elleri cebinde gezer,
Gezdiği sokak değil,
Uçurumlara benzer,
Oyun sanmış sevmeyi,
Elma sanır her meyveyi,
Ruhun satmış serseri!
Yerlere iner, geceleri,
Tanrın melekleri,
Yersiz bir adamsın sen,
Tanrısız dinsiz serseri,
Onlara da sulanır ağzı,
Görse Tanrın melekleri,
Hovardalığı da pek sever,
Tövbe de etmiştir pek sefer,
Ne anlar ki tövbeden,
Tövbeler dile gelse, dilin keser,
Aptal ruhlu serseri!
Ayyaş ruhlu serseri!
Bilir Tanrı içini,
Bende duydum ki,
Ruha adını verir,
Adsızken kendisi,
Her ruh geçmişin esiri,
Ruhun Tanrıdan,
İsmi yarattıklarının eseri.
Üzülme,
Her ne boksa ruhlu serseri...
