Selam Ervinya,
Bir anda elime kâğıdı kalemi aldım ve yazmaya başladım. Kime yazsam diye düşünürken elim senin ismini yazıverdi bir anda. Ne kadar uzun zaman oldu sana yazmayalı, ben bile unuttum tarihini. "Nasılsın?" diye sormayacağım sana. Ben kendime bile zar zor soruyorum bu soruyu. Zor bir soru neticede. Sen geçiştirirsin elbette cevabını, ama ben insanlar bana "Nasılsın?" diye sorduğunda uzun uzun açıklamalar yapıyorum. İyiyimler gevelemiyorum kimseye. Kimi bu cevabımı dinliyor, kimi geçiştiriyor ama ben anlatıyordum. Tabii, şimdilerde konuşmak bile güç oldu benim için. Kabuğuma çekilme işini bir miktar abartmış olabilirim. Sonum ne olacak benim böyle? Bilmiyorum yine. Elbette her yolu deneyip bir yere varacağım.
Sevgilerle Lavinya,
