Bilmediğim bir şehirde kaybolmuşum

Şehirde hayat evlere taşınmış

Sıcacık yuvalarda sohbetlere eşlik ediyor kahkahalar


Sokak lambaları sönmüş,

Ben ise karanlıkta ışık kovalıyorum

Işık kaçıyor


Çocuklar oyun oynuyodur benimle belkide

Bir yerlerde lambaları yakıp geri söndürüyorlardır


Işıkları hep çocuklar taşır


Yetişemiyorum

Ayaklarım yorgun düşüyor

Taşımaya mecali kalmıyor umutlarımı


Ben yinede ışığın peşinden koşup terliyorum

Beyaz gömleğimin koluna siliyorum kirlenmiş derimi


Eve dönmek istiyorum artık

Eve dönmek istediğimde farkediyorum

evimin olmadigini

Korka korka yaşıyorum karanlık sokaklarda


Aniden bir ses duyumsuyorum gel diyen

tanıdık bir ses

daha once sözleriyle ruhumun yuregini söken

ona doğru koşmaya başlayınca

hep aniden kesilen


Yinede koşuyorum

Tükeniyorum

Eve dönmek istiyorum

ve evim yok

Bir sokak köşesinde

Kriz geçiriyor kaybolmuş kalbim