Herkes susar,
kimisi susması gerektiği için,
kimisi konuşacak gücü kalmadığı için
kimi insanlar ise konuşacak sözü kalmadığı için susar.
Ben nedendir bilinmez kendimi susmaya mecbur bıraktığım bi gün, kağıda ve kaleme derdimi anlatmaya çalışmışım ama umutmuşum ki kalem ve kağıt sadece beni dinler, derdime derman, kalbime deva olamaz.
zaten şu koca dünyada kim kimin derdine deva olabilmiş ki de,
biz, dermanı aciz bi kalemden bekliyoruz.
ha, sakın kalemi küçümsediğimi sanmayın
kalem ve kağıt olmasaydı beni kim dinlerdi ?
Dinlemekten öte kim bana yol olurdu.
Bilirsiniz, ben yolcuyum, bana yol gerek
dünyayı hissetmem gerek
Dahası dünyayı mağarama sığdırmam gerek
kalemi kağıda muhtaçlıktan kurtarmam gerek
sahi kalem kağıda muhtaçlıktan kurtulabilir mi ?
belki de kalem kağıda muhtaçlıktan mesuttur
sahi kalem kağıt olmadan ne işe yarar ki?
Peki kağıt kalem olmadan ne işe yarar ?
biz kalemlerin kağıdı kim ola acep?
işte kalem ve kağıdın birbirinden ayrı var olması kadar imkansızdır bazı şeyler
mesela az önce bahsettiğim,
kocaman dünyaları mağaralara sığdırmak gibi,
bazen görünen tek çare mağarandan çıkmaktır
Sonra anlarsın zaten
kocaman dünyanın neden kocaman olduğunu
Neden, zaten mağarandan daha büyük bi hayalin mağarada var olamayacağını.
sonra, tekrar anlarsın
hep karanlıkta yaşadığını
dünyayı da karanlığa mahkum etmek istediğini
hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını
belki de sonra aydınlanırsın… Dünya seninle ışığını paylaşır
Seni ışıtır mum gibi yakar
alevleriyle hem aydınlatır hem de ateşler için de yanarsın
bi bakmışsın artık dünyayı sığdırmak istediğin karanlık mağarandan çıkmış, ışık saçıyorsun
çok güzelsin…
Hey, bi dakika her güzel şeyin bir sonu olurdu değil mi?
Sen insanoğlu ışık saçarken aynı zamanda eriyorsun
Ey insan sonsuzluğa doğru eriyorsun
bir mum misali eriyorsun
Ey insan dünya seni yaktı!
-
uyan artık
hem mağarandan hem de ışığından soyutlan çok yolumuz var
biz yolcuyuz bize yol gerek !
ne kadar yazım yanlışımız varsa affola;
dünyanın sizi, ömrünüzü, mağaranızı yakmasına izin vermeyin
ne mağaranıza dünyayı sığdırmak isteyecek kadar bencil olun
ne de sadece mağaranızda bi ömür geçirecek kadar umutsuz
açıkçası mağaramdan çıkıp yansam mı yoksa mağaramı dünyam mı yapsam diye çok düşündüm hala da düşünüyorum düşünmeye de devam edeceğim
ömür
insan
ve yol
biraz uzun oldu, bu metaforlaştırılmış yazıyı okuduysanız teşekkür ederim
hoş kalın hoşça kalın
sevgilerimle…
