yapılacak tek şey gitmekti
o kadar güzel değildi düşünceler...
zarafet ve nefreti delirtiyordum
tutarsızlığın tutarsızlığı mıydım
tanrı benimle ne kast etmiş olabilir?
yaşamım yanlış anlaşılmanın bir ürünüydü
çiçekleri, insanları, gülenleri sevmiyordum
nefret ediyordum.
hiçliğimi seviyordum.
schopenhauer okuyordum
nefret ediyordum yine her şeyden.
düzelmeyecektim hasta bir adam gibi
dostoyevski gibi
ve bu bir şiir değil
idealarım basit gitmelerimin notları
...
