Franz Kafka'nın 1917-18 yılları arasında yazdığı Aforizmalar kitabından, hayata dair ipuçları barındıran 11 aforizması:


1. Doğru yol gergin bir ip boyunca gider; yükseğe değil de, hemen yerin üzerine gerilmiştir bu ip. Üzerinde yürünmek değil de, insanı çelmelemek içindir sanki.


2. Öyle bir yer vardır ki, orada geriye dönüşü mümkün kılan hiçbir yol bulunmaz. İşte orası ulaşılması gereken yerdir.


3. Bilgeliğe adım atışın ilk işaretlerinden biri hayata veda etme isteğidir. Yaşanan hayata katlanmak imkansız hale gelir, başka türlü bir hayat ise ulaşılmayacak kadar uzaktadır. Bu dünyadan gitmek istemek artık utanç vermez.


4. Avuca alınan taş sımsıkı tutuluyorsa, el onu daha uzağa atmak istiyordur.


5. Üzerinde durduğun toprağın, en fazla ayaklarının kapladığı yer kadar olduğunu fark edince mutluluk neymiş anlarsın.


6. İyi, bir bakıma umutsuzdur. 


7. Sahip olmak yoktur, aslolan var olmaktır. Yalnızca son nefesini vermeyi, nefessiz kalmayı özleyen bir varoluş.


8. Kişi kötüyü kabul ettiği ve özümsediği an, kötünün artık inanılmaya ihtiyacı kalmaz. Kötüyü özümsediğin ve sindirdiğin art niyetler aslında sana değil, kötüye aittir. Dikkat dağıtan her şey kötüdür. Kötünün iyiden haberi vardır ama iyi kötüyü tanımaz. Kendini tanıtmak, sadece kötüye özgü bir şeydir. Kötünün sahip olduğu araçlardan biri diyalogtur. Kişi kötüye taksitle ödeme yapamaz, buna karşın daima öyle yapmaya çalışır.


9. Giyotin gibi bir inanç, onun kadar ağır, aynı zamanda onun kadar hafiftir.


10. Bir insanın üç türlü özgür iradesi vardır: İlkinde insan, yaşantısını isterken özgürdür. Fakat şimdi geriye dönemez. Çünkü o artık bunu arzulayan eski "o" değildir. İkicisinde insan, yaşantısının gidişatını ve yolunu seçebiliyorsa özgürdür.

Üçüncü olarak insan bir gün, yeniden var olacak kişi olarak iradesiyle özgürdür. İradesi sayesinde her koşul altında hayatı yaşamaya ve hayatın ona getirdiklerine razı olur. Bu seçilebilen, ancak kişinin hayatında el değmemiş en ufak bir yer bırakmasına imkan vermeyecek ölçüde dolambaçlı, labirent gibi bir yoldur. İşte özgür iradenin üçlemesi budur. Ama bunlar aynı zamanda gerçekleştiği için bir birleşmedir. Hatta bu birleşme, özgür olsun ya da olmasın temelde iradeye yer bırakmaz.


11. Sen kendini dünyadaki acılardan geri çekebilirsin, bunu yapmakta serbestsin. Mizacına uygun da olabilir. Fakat bu geri çekme, belki de kaçınabileceğin tek acıdır.