Fuzûlî

Şiirle uğraşan bir adam tanıdım

Ezberimdeki bir ayrıntıyı atladım

Şiirlerinde kendime dair bir umut aradım

Sonra ardıma bakmadan bıraktım

Düşündüm, düşünmeyi

Söyledim, söylememeyi

Bildim, bilmemeyi

Gördüm, görmemeyi

Bana bir kere bile şiir yazmadı diye hayıflandım

Sonra aynada suretime baktım

Onun kelime deryasında, kendimi anlamlandıracak zenginlikte hiçbir şey bulamadım

Rahatladım

Şiirle uğraşan bir adam tanıdım

Ezberimdeki bir ayrıntıyı hatırladım

Gel derse ki Fuzûlî güzellerde vefa var,

Aldanma ki şair sözü elbet yalandır.

Yalandır söylediği her kelime,

Birleştiği zaman etmiyor bir cümle

Ağzından çıkan her sözde

Yeni bir yalan, yeni bir bahane