soğurken gece ve içimden hiçbir şey gelmezken
öyle bir gelmemezlik ki kederi özlüyorum
yürürken kalabalık kaldırımlarda insanlara bakma isteğimi bastırıyorum
eskiden bakarken düşüncelere daldığım tablodan gözlerimi kaçırıyorum
otururken evimin tozu bol balkonunda
olur da bir şeye benzetirim korkusuyla gözlerimi bulutlardan kaçırıyorum
ve giderken sohbeti bol bir dost meclisine kulaklarımı evde bırakıyorum
galiba ben bitiyorum.
