Gerçektir seni sevmişliğim

Kara kara yakalarla alıkoyuyorlar beni

Günahımı soruyorlar ceza nazarında

Oysa kesilse taze dalları cılız gövdemin,

Seni anlayamazdım.

Seni anlayamam içimden sökerler

Korkuyorum, görüyor musun?


Isırıp kolunu kan tadan çocukları gör cadde diplerinde

Açıp bağrımı deşiklerimi ele veresim geliyor benim

Kan sızmayan deşiklerimi ki işte,

Sana gelirler diyorum özümden


Gerçektir seni sevmişliğim,

Çünkü benim ayaklarım yola düşman

Kimseyle konuşmamışlığım var seni mesela

Kimseye bildirmemişliğim vaktini


İnsan değil misin insan sen

Bu kalabalıkta bir, kendinle iki, benle...

Bir yolcu kadar soğuk yolcu

Bir yabancı kadar ürkek yabancı

Bir çocuk kadar insan

O kana meyleden eller insan

O kana meyleden eller,

Vaktinde bebektiler.


Suç nedendir var insandan insana?

Viyadükler uzuyor davut sesinde

Üstümüzde yıldızlar kırılıyor

Umurumuzda mı yaşamaktan?

Umurumuzda.


Dağları aldılar gözlerimizden biz imanlıyız

Biz imanlıyız alıp götüreceğiz toprakları topraklara

Suya yaşlığını öğretecek ilkokul öğretmenleri

Ben bir memleket değilim

Ben bir öğrenciyim yeryüzünün nazarında

Uykulu, üşümüş, yoksul.

Suçlu.


Gerçektir seni sevmişliğim,

Sana vedaya yeltendim.

Bir kartal tüyüdür akşamları yüreğim

Bir yürektir kan sızar damarından

Saklanır belki harından,

Belki arından.


Olanaklı ölümler sezerim kendimden

Kaçıp uyuşurum dizlerimi içime çekip

Bana vefasız diyen her kimse yakasına yapışıp

Sen benim çocukluğumu bilmiyorsun desem ya

Bana aptal derler mi iki kere?


Gerçektir seni sevmişliğim,

Yüzüstü ölesim gelir sende

Yüzüm değmedi zaten bir kere keskinlere

Zaten hiç olmadı aitliğim

Benzeyemedim bir tane daha bana

Ölesim gelir sende sırtımda yükümsüz


Yutkunamıyorum yutkundur beni

Seni sevmişliğim gerçektir

Beni güneşe göstermeyen kibrimin gölgesi

Değil misin biraz?


Biliyor musun çeksem koparırım şu büyük yapıları ben

Ben güçlüyüm biliyor musun?


Dostlarıma kırdırdığım dizimi zıkkıma sürmedim

Duvarlara içerden nefretim

Kapılarıma açıklığı bahşettim

Tanrılıktan mı?


Gerçektir seni sevmişliğim

Burnumdan solurken

İçimden soğurken buza doğru

Yolunurken yolum yeryüzünden

Seni nasıl sevmeyeyim

Seni

Nasıl

Sevmeyeyim anlıyor musun?


Acıyor canım işte

Demek ki yaşıyorsun.


...


Çocukluğumu büyüttüm ben sana dokunmak için

Küstüm en iyi insanlara

Bir kere ayırmadım gözümü yolundan

Ya şimdi?


At beni çatılarından

Kes beni bıçaklarınla

Taşlarına vur, aşklarımı vur

Beni ne zıkkıma sağ koyarsın daha dünyada?

Diyorum nerede yakaların?

Ateşinde gık demedim ben senin

Utanmıyor musun?


Gerçektir seni sevmişliğim

Ağıtlar kopardım ölmüşlüğüme

Sen elini sürmedin yüzüme yazık

Karamı silmedin kirlerden

Beni öldürmedin.

Teşekkür ederim.