İyi olduğunu bildiğim geceler

Huzuruna sarılıyorum.

Yokluğuna alışık olduğum birinin

Yokluğuna sarılabilmek gibi devrim başlattım.

Şimdi en ücra köşesinde gecenin

Gardiyanıyım bu şehrin.

Öyle asi bir yakarış yok kalp odalarında.

Biri isyan başlatsa

Öteki çocuk uyuyor diye susturacak sanki.

İçimdeki kelebekler bile ninni söylüyor.

Parmaklıklar ardında baharı görüyorum.

Masmavi gök altında

Binbir renkli çiçekler.

Yüzümde peydah olmuş

Huzurun gölgesi gülücükler...