Hesaplaşıyor içimdeki çocuk öfkeyle saldırıyor artık

Durulmasına imkan yok durulmasın da inatla aksın içimdeki zehir

Kusuyorum

Kusuyorum tiksinerek yuttuklarımı

Aynalar var her yanımda aynalarla barışmak istiyorum

Geç değil gülmek için


El bekledim, apansız çığlıklarımı görecek gözler bekledim asırlarca

El uzatan yoktu görmedi kimse tenhalıklardaydım

Kimse görmedi

Ama ölmedim

El de beklemiyorum görmesin gözler acımı istemiyorum

Ben varım içimdeki çocuğu şefkatle bağrına basan

Ağladığında susturan esprilerle kahkahalar attıran

Geçti her şey anlamsız ben varım içimdeki zavallı çocuğun hıçkırıklarını duyan


Çıktık yollara uzunca çaresiz değiliz artık

Anamız babamız olmasın yanımızda

Yaralarımız kapanıyor hızla onlar olmadığında


Yol uzun belki çetrefilli belki dikenli

Ama elini tutan ben varım içimdeki çocuk yalnız değil ki

Korkmuyor artık inatla üstüne yürüyoruz hayatın...