Gece...
Kimi zaman insanın sığınağı kimi zaman kabusu...
Gece' ye aşık bir kız olarak yazıyorum bu cümleleri.En büyük korkularım geceleri gerçekleşti aynı zamanda en güzel hayallerimi de gece kurdum.Evet aslında karanlık çoğu zaman korkutucu ama o karanlıkta neye odaklandığın çok önemli.Ben o gecenin korkunç karanlığında bütün zarafetiyle duran Ay'a bakıyorum.O girdap gibi duran karanlıkta umut gibi parlayan Ay'a aşığım...Tek başına koca bir hakimiyet onunkisi.Gökte kimseye ihtiyaç duymayan,eşi benzeri olmayan ,Gece'nin mucizesi olan Ay...Gece tek başıma geçirmiş olduğum vakitler ömrüme ömür katıyor sanki.Dinlediğim müzik, içtiğim kahve,yazdığım cümleler daha bir anlam kazanıyor Geceyle...Umudun başkasında değil kendinde olduğunu sana hissettiren acı dolu anlar.Hayat ve insanlar senin ne kadar canını yaksa bile kulağına usulca gücün sende olduğunu fısıldayan Gece.Keşke anlatabilsem sana içimdekileri ama gücüm yok.Hayatımın en korkunç an'ı aşık olduğum Gece'nin diliminde gerçekleşti.Çocukuğumu, yuvamı, sevdiklerimi işte ben bir gece ansızın yitirdim...
