Işığı açmadan da önümü görüyordum
Odama sızıyordu ışık hüzmesi
Arkadan cılız bir santur sesi boşluğu dövüyor
Kafamdaki boşluğu.
Tütsü tütmek için miydi, yok oluşu izlemek için mi?
Ben tütüyorum
Dumanım dünyaya kalıyor.
Ben yok oluyorum
Kokum insanların içine sakinlik veriyor.
Patlamış mısır yerken hep film mi izlenir?
Ben patlamayan ve patlamayacak mısır ile izliyordum huzursuzluğumda kaybolan vuslatı.
Ah şu kelimeler diyorum,
Keşke hep tek olsa.
Yan yana gelen bazıları eziyor beni.
Altında kalıyorum tel tel…
