Yıldızların ışıkları silindi kentlerden
Tanrı dağlarında kaç kış oldu
Kaç seyir değişti sisli göğün altında.
Büyüdü kabuslar,
Duvarlarında kaldı kırmızı kurdelalar.
Şimdi aynalar da tozlandı
Göstermez zihnimin görebildiklerini.
Yağmurlarla bezenmiş onlarca kasım
Geçmekten utanmamış binlerce dakika ...
Bir sabah kasveti
Halbuki saat daha gecenin beşi
Güney kutbunda yaz,
Bu topraklarda güz mevsimi.
Vakt-i merhununa hasretmiş gün bitimi
Dağılıp kayboluyor gece
Ölümle biten sonlar gibi...
