Gözlerimin içine bakıp gelsin ve dokunsun diye beklediğim günler, bir bekleyişin kaybında...

Bahara hevesim kırgın, kuşların sesine kıpırtısız kalbim.

İşte! Bir geceye daha çizik atıyor sancılarım.

Aklım ve kalbim yanılıyor sensiz tüm rüyalarda.

Bir bekleyişin kaybında adım adım susturuyorum ismini.

Baharlara hevesim kırgın.

"Sen" diye başlayıp, sensiz biten günlere alışmanın duygusuz kalışını biriktiriyor aylar. 

Başka dünyalarda yaşadığımız hayallerin kurgusu da yıkılıyor içimde.

İçimdeki kambur, ne zamandan ne de yaradan.

İçimdeki kambur, eğik bir aşka tutunurken düşen yanıma denk.

Denk demişken, aynı yerden inandığımız yerler ve aynı yerden kopan fırtınaların sancısını şimdi bir başka kişiliklerin suretinde yaşıyoruz. 

Senin yüzünden inandığım tüm yerlerim artık inançsız bir yüreğin felaketi.

Saçlarımı senden sonra iki kez üst üste ve ağlayarak kestirdim...

Bilmediğin ne çok şey yaşadım içimde ve hep sensiz avuttum ağrılarımı.

Durup sana anlatmak istediğim hikayeler artık dinleyicisini kaybetmiş bir yarım gibi, önce sesimde ve sonra tüm defterlerimde üstü karalanıp bir ateşe atılıyor.

Sende bıraktığım her şey, bende bıraktığın yokluğun yanından dahi artık geçmiyor.

Tutuşmuş olan bendeki bu yangının sebebi ve sonucu senin bahçende yer edinmiyor bile.

Kayıtsız kalıyorsun kül oluşuma şimdi. 

Ben yaprakların solgunluğunu gördüm yüzümde.

Otların kuruyuşunu, suların intiharını ezberledim zihnimde.

İçimde ufalan şeylerin bir anlamı kalmayacak kadar küçüldü sensizliğe. 


Hevesim kalmadı...

Bahara, bir bekleyişin kırgınlığını taşıyorum ve yarım kaldığım şeylerden dönemiyorum artık kendime.

Gidişin hiçbir şey iyileştirmediğini bildim, yaşadım. 

Her anım bir sessizliğin içinde yok oluyor.

Sen ileride adımlıyorsun hayata, ben geride donup kalmış bir saat gibi.

Yırtılıp duran kağıtlar, öfkemi susturmuyor.

Nerede geç kaldım? Nerede kaybettim? Bulamıyorum...

Ceza mı bana bu yokuş yola devam etmek?

Yürümeye gücüm kalmadı bir boşluğa çünkü.

Gözlerimi kapat ne olursun ey yitikliğim! Sana gelmek isteyen her yanıma. Bekleyişin hevesi kırgın...

Sustur kalbimi bir daha olmayacak olanlara ne olursun. 

Seni çağırmaya yeminli sözlerim, seni bir başkasında unutmak pişmanlığını bastırıyor ne yaparsam yapayım.

Ne yaparsam yapayım önce senin harfin düşüyor aklıma ve kalbime...

Kayboluşum, karanlık dünyam, duygusuz kalışım...

Kaldığım bu yerden yokluğun çarpıyor canıma ve ağrıyor tüm günlerim...


00.56