Hayat buydu işte 

Varmak, yolda olmak ve koşmak,

Varıyordu herkes bir yerlere,

Kimisi evine, 

Kimisi sevdiğine,

Kimisi hayallerine,

Kimisi ailesine,

Kimisi de kaçıyordu,

Elinden geldiğince.


Ama bir de ölüm vardi,

Asla kaçamayacağımız,

Ve eninde sonunda varacağımız.


Bir de aşk vardı,

Yolu anlamli kılan,

İkisinin tek ortak noktasıydı,

Aramadan bulmamız,

En beklemediğimiz anda.


Ne zaman varacağımız değildi önemli olan,

Hızımız değildi asıl olan,

Yolda bulduklarımızdı

Yolda kaybettiklerimizdi,

Çünkü bizden bir parçaydı aslında,

Bulduklarımız ve kaybettiklerimiz.

Çünkü onlar yolun ta kendisiydi,

Çünkü yolun kendisiydi,

En önemli olan.


Yolu aşkla koşmaktı,

Yolu yol yapan,

Gidenlerin ardından.

Gidenlerin anısıydı,

Yolu anlamlandıran,

Onlara varmaktı aslolan,

Yolu en önemli kılan,

Gidenlerin ardından.

Onlardı yolu aydınlatan.


- Şiir için kullanılan kapak fotoğrafı, yapay zeka ile bu şiirin konu ve teması göz önünde bulundurularak özel olarak tasarlanmıştır.