Nereye gidiyoruz? Nerede kalıyoruz? Gitmek istiyor muyuz? Kalmak istiyor muyuz?
Mesele basit gibi gözükse de gitmeler ve kalmalar insanı, hayvanı hatta bazen doğayı bile etkileyebiliyor. Söz konusu gitmek, bir konumdan başka bir konuma gitmek değil aynı şekilde kalmakta. Bir durumdan, bir andan, bir yaşanmışlıktan gitmek ya da kalmak...
Gitmek çözüm gibi gözükse de kafamızın içindekiler bizimle olduğu sürece, onlardan kurtulamadığımız sürece gitmek bir çözüm değil, sadece bir kaçış yolu olur. Kalmak çok daha farklı. Kalmak içindekilere boyun eğmek gibi bir davranıştır. Tabii içindekileri söküp atan filhakika rahatlıkla kalabilir.
Kalmak çözüm değildir. Tercihtir. Gitmek, gitmeye çalışmak bir arayıştır. Kalmak da bi' o kadar boş vermişlik.
Kalanların zorluklarını göz ardı etmiyorum asla fakat kaderimiz kendi elimizdeyken bi' şeyler yapmak yerine sadece kalmak korkaklığına hapsolmuş insanlar bana biraz daha aşağılık gelir. Naçizane olduğunu belirtmeliyim bu noktada.
Gitmek varken, gidenin peşinden gitmek varken kalıp kendini acıya tutsak etmek evvela yanlıştır. O acılardan sıyrıldıysa kalmak söz konusu değildir. Yalnız kurtulmadıysa o zaman ortada bir "kalmak" söz konusudur.
Bir anne tavuk, yavrusunu kaybettiği zaman onu çok aramaz. Gelirse gelir, gelmezse "Gidip onu bulayım," demez. Tavuklar gidemezler; giderlerse eğer onları bekleyen vahşi hayvanların pençesine takılacaklardır. Onlar kalmak zorundadırlar.
Gitmek isteseler bile kalmak zorundadırlar. Yaşamak için. Bu konumda olan bir insanın kalması da çok tabii düzgün bir davranıştır.
Çünkü söz konusu alınacak nefestir. Fakat tavuklar eninde sonunda ölürler ve bunu kalarak yapmaları benim yine hoş bulmadığım bir durum. Bedel ödenmeli. Her yaşanmışlığın bir bedeli olmalı. Tavuk bu noktada biraz da bencildir.
Giden her zaman kurtulmaz. Fakat gidenler kurtulmak uğruna bir adım atanlardır. Saygıyı hak eden bir davranıştır gitmek.
Tavuk örneğindeki gibi olsaydı şayet kalıp kalıp ölecekti. Gidip gidip ölmeyi tercih edenler her zaman cesur insanlar olmuşlardır.
Kalanlar, kalmak zorunda kalanlar, kalmak isteyenler yaşamı fazla ciddiye almış insanlardır.
