Yarım kalmış çocukluğumuzun peşinden koşuyoruz yarınlara
Kaslarımız yırtılma derecesinde
Kalplerimiz
Bazen kaskatı bir ceset gibi
Bazen yeni uçmayı öğrenen güvercin tazeliğinde
Dipdiriyken ölüyoruz mesela
Ruhumuz can çekişirken
Ağzımızda tonlarca ilaç eşliğinde
Hayallerimizi yasalarla kesiyorlar
Ve bun boyun büküyoruz sessizce
Çekip vuruyor biri
Buna bağnazca töre diyor birileri
Umutlarını çalıyorlar
Susuyoruz
Sırf yılan bize dokunmadı diye
Kafamızda milyonlarca tilki
Hepsi kendi egomuzun peşinde
Sonra
İnsanlık naraları atarken buluyoruz kendimizi
Oysa
Tilki hala bizimle
İyilik diyoruz
Çerçevesini kanunlar eşiğinde çiziyoruz
Açlıktan ekmek çalan çocuğu ıslah evine gönderirken
İyi halden indirim uyguluyoruz katile
Söylesene Allahım
Adalet bunun nerdesin de
Şimdi
Sana çattım diye
Taşlarlar beni
Olsun
Acı çeken sadece etim
Oysa
Bana üflediği ruh
Senin gibi berrak halde
Şimdi gidiyorum ben
Buralar sana emanet
Dikkat et kendine
Beni sorarlarsa
Aman sırrı ifşa etme
Yoksa
Seninde alırlar boynunu
Ne de olsa
Herkes koltuğunu sağlamlaştırmak İçin
Kelle peşinde
Güzel düşler çocuk
Görüşürüz
