Ruhsuz bedenler
Etrafında teselli arar
Ne yana dönsen incinmiş,
Kırılmış, dökülmüş
Kafanı yaslayacak omuz
Başka yara sarar.
Kalabalıklar da ne böyle
Ne işe yarar?
Sorsan
Daha da yasak olacak.
Sevilmeye hasret kalmış
Yüzüne yorgunluk
Varlığına yük bırakılmış
İnsan, hayvan, çocuk, nesne...
Her ne varsa,
Acının eteğine sarılmış
Tüyler diken!
Vakalar hayasız
Saat zamansız
Bugünlerde.
Soluksuz adımlara
Yoruldum seni aramaktan.
İnsanlık nerede kaldın?
Her dilde aynı şikayet
Gittin mi?
Yoksa,
Saklı mısın yüreklerde
Çık artık gün yüzüne
Gülmek serbest olsun
Ağlamak yasak.