Ruhsuz bedenler

Etrafında teselli arar

Ne yana dönsen incinmiş,

Kırılmış, dökülmüş

Kafanı yaslayacak omuz

Başka yara sarar.

Kalabalıklar da ne böyle

Ne işe yarar?

Sorsan

Daha da yasak olacak.

Sevilmeye hasret kalmış

Yüzüne yorgunluk

Varlığına yük bırakılmış

İnsan, hayvan, çocuk, nesne...

Her ne varsa,

Acının eteğine sarılmış

Tüyler diken!

Vakalar hayasız

Saat zamansız

Bugünlerde.

Soluksuz adımlara

Yoruldum seni aramaktan.

İnsanlık nerede kaldın?

Her dilde aynı şikayet

Gittin mi?

Yoksa,

Saklı mısın yüreklerde

Çık artık gün yüzüne

Gülmek serbest olsun

Ağlamak yasak.