Ülkemizde kapalı kadın olmak, nsanların sana çok iyi Müslüman vizyonunu yüklemesi ve bu beklentilerine zıt düşen bir şey yaptığında normal bir insan olduğunu unutup linçlemesi. Kapalı olmayan hemcinslerim özellikle ki ben bunu anlayamıyorum, gerçekten kapalısın, oje sürüyorsun, makyaj yapıyorsun, saçın gözüküyor vb. cümleleri merhaba demek kadar rahat bir şekilde söyleyebiliyor. Ben Allah’a bir tık daha yakın olabilmek için başımı kapattım, bu benim beş vakit namaz kıldığım ve çok iyi bir Müslüman olduğum anlamına gelmiyor, hayat inişli çıkışlı, insan o motivasyonu her zaman bulamayabiliyor. En boktan kısımları ise koca koca insanların abla demesi. Yani çok enteresan, nasıl yaşımı tespit edebilip de buna uygun hitap şekli kendi aklınca belirleyebildin, bu nasıl bir kabalık anlayamıyorum. Bir arkadaşım demişti ki kapanmak çok büyük sorumluluk, İslam’ı temsil ediyorsun. Ben böyle düşünerek kapanmadım açıkcası, kapanma hikayemi de anlatmak istemiyorum, yakınlarımın bilmesi yeterli geliyor. İnsanların omuzlarına büyük kavramların sorumluluklarını yüklemenin bir anlamı yok. Bir de kapalı insanları uzaylı ve dünyadan, sanattan bihaber olarak gören bir tayfa var ki çok üzücü. Gencecik insanlar at gözlükleriyle kendi küçük dünyalarından bakıyorlar. Güzel hissetmeye çalışmak herkesin hakkı. Unutmayın, makyaj yapmak kapalı olunca daha fazla günah olmuyor. Herkes dini kendi aklının aldığı kadarıyla yaşasın ve kendi yapamadığı şeyler için başkalarına zorbalık yapmasın.
