sen sevmeyi bilmezsin, bilseydin yanar mıydım,

sözlerin zehir, ellerin soğuk,

Güzel sandığın o maskenin ardında, bir boşluk gördüm, derin, uçurum gibi.

Kendini çok mu güzel sandın?

Evet, öyledin benim gözümde,

bir yıldız gibi parladın karanlıkta,

ama şimdi o ışık sönmüş çoktan.

Gözlerim açıldı artık,

gerçekleri görüyorum, yalın ve sert,

senin sevdan bir rüya belkide bir oyun,

ve ben o oyundan uyandım, özgürce.

Artık ne gözyaşım sana akar,

ne de kelimelerim seni çağırı,

sen sevmeyi bilmezsin,

umarım sevenin olmaz, üzülmesin.