sen sevmeyi bilmezsin, bilseydin yanar mıydım,
sözlerin zehir, ellerin soğuk,
Güzel sandığın o maskenin ardında, bir boşluk gördüm, derin, uçurum gibi.
Kendini çok mu güzel sandın?
Evet, öyledin benim gözümde,
bir yıldız gibi parladın karanlıkta,
ama şimdi o ışık sönmüş çoktan.
Gözlerim açıldı artık,
gerçekleri görüyorum, yalın ve sert,
senin sevdan bir rüya belkide bir oyun,
ve ben o oyundan uyandım, özgürce.
Artık ne gözyaşım sana akar,
ne de kelimelerim seni çağırı,
sen sevmeyi bilmezsin,
umarım sevenin olmaz, üzülmesin.