çeyrek asrıdır ruhuma çivilenen kadavranın
aşağı yukarılığı içimdeki uzamın
ipe sapa gelmez sağlamalı uyumun 21. yy.a
retorik ölçüye bağlılığı ölüdoğa ressamlarının
lirik sapmasının boşluğuna düşüren o dehşetini
durağımın müdavimlerindendir devrimimin kızı
trajik asaletimin komedyasını istiğnaya çeker
ağır kalır hesabı geometrik yok oluşumun
pastelleştirir kalemim şehrin tozunu toprağını
nasılsa en bozuntusuyum şairlerin, şiir gününde doğan
o toplumsal gerçeklik portrelerinin tersine
bu zorunlu barbarlığımı bağışlayın
mayötik kurma cennetlerinde
Khthoniosvari teokratik devinim tasarısı
son perdesinde saçan rengi gözlerinin
senestezisi romantik duyarlılığıma bırakır fermatasını
Ephebos dediğinizde tam oracıkta öklidi-aşar
benimse iki bileğim vardır, pederden miras
biri bu dünyalıktır diğeriyse ölüdoğa’nın…
