Alevlenen yanılgılar saçılırken mısralardan

Zihnimin balkonundan seyre çıkar kadınlar

Şahit olur sokaktaki nedamete

Her çıkmazda bir beşik sallanır

Bebekler ölür kentin orta yerinde

Gözlerindeki taşları döker Güldiyar

Şiirler korkar şairlerin kaleminden

Dizleri titremek deyimi satırlara has olur

Ve ilahi bir çağrıyla kâğıtlara konar kelimeler

İpe dizdiğim umutlar olgunlaşır güneşte

Boz kanatlarını açıp kıyısında

Butimarlar bekler yazdığım şiirlerde

Adamlar belirir, ellerinde bıçak

Ki kelimeler ürkek bakışlıdır

Güldiyar’ın sırtını deşenlerden sığınırlar Allah’a