güldüğün vakit

mor bulutlara kaldırıyorlar beni

arkadaş oluyorum tanrı'yla

misket oynuyoruz yıldızlardan

körebe ve saklambaç gezegenlerle

sizse gökyüzüne bakıp

“bir yıldız kaydı” diyorsunuz

“bak bu gece ay tutuldu”

oysa ben

gökkuşağı topluyorum onlardan

pencerene koymak için

uyandığında sabahları


güldüğün vakit

kayıp bir çocuk oluyorum lunaparkta

ilk kez aşık alıyorum bakakalıp balerine

kulaklarımda gıcırdayan sesi gondolun

burnumda lastik kokusu çarpışan arabaların

ve gözlerimi alamadığım neon ışıkları

ağlatmıyor beni

korkmuyorum annemi bulamamaktan

dahası hiç aramıyorum bile

üstelik benimmiş gibi tüm oyuncak ve anneler

renkli cümbüşü dolduruyorum yüreğime

tırtıldan bir trene binip

sana geliyorum ağır ağır

elimde balonlar ve pamuk şekerleriyle