Az evvel kutladılar ilkbaharı şimdi ise toprak yağmuru kucaklıyor.

Ben henüz hazır değilim içimde çiçekler ölüyor.

Bahçende en sığ yeri aç bana taşlarından damla damla güneş sızan.

Bu bir veda değil ama  içim çok acıyor gülistan.


Yine tenha yollardan yürüyoruz yolların yarısı kendiliğinden gölgeli.

Senin içinde binlerce çığlık var  benim içimde karşı kaldırımda yürümenin ateşi

Çok yoruldum, göğsünde bir yer göster bana en azından

Seni yaşatacağım ama bu kanlı mahallelerde değil anla beni gülistan



Ne yeni doğmuş bebeklere ne de saksılara ektikleri çiçeklere vermediler henüz senin adını.

İklim devşirse de kendini beklemenin en uzun sürdüğü yerler hala balkonlar ve pencere kenarları.