karşılaşma ihtimalimizin olduğu sokaklardan geçerken kalbimin ne denli hızlandığını görseydin bu sevgiyi hiç ediyor oluşuna yemin ederim sen de çok üzülürdün. ne çok yolumu uzattım seni görebilmek için bazen biliyor musun? belki bir gün karşılaşırız ama sadece bu kadarı olur. yanımdan geçer gidersin diye düşünüyordum, öyle de oldu sevgili.

seni görmeyi beklemediğim ama yine seni düşündüğüm bir anda karşılaştık.

deprem deprem titredim o an. ne bir selam ne bir tebessüm…

iyi ki gülmedin.

o taptığım gamzelerini görseydim evin yolunu unuturdum.

sana baktım, bana baktın, mahvoldum.

bir yanım seni izlemek istiyorken bir yanım koşarak uzaklaşmak istiyordu. ikisinin de istediğini yaptım. senin beni göremeyeceğin bir yere çöktüm -zorundaydım, daha fazla adım atmıyordu ayaklarım- sonra yeniden gördüm seni, mahvettin beni.

içimde bir ev yandı sanki.

ama bu sokaklar yine bizi yan yana getiremedi, karşı karşıya bakışmamızla kaldık.

o an ne hissettin, neler düşündün bilmiyorum ama ben sana kısaca şöyle söyleyeyim:

bazı yıkılmalar ayakta olurmuş.

bugün bunu anladım.